Kapıyı Her Gün Yüzüne Örtmekten Dolayı Kahrolduğum Bu Hayvana Bir Yuva, İstanbul

İstanbul Mecidiyeköy'deyim. Bu dünya tatlısı kedinin evden atılmış olduğunu düşünüyorum. Halihazırda evde 2 tane kedim var ve bir başka kedi alabilmem mümkün değil. Her gün önüme geliyor bacaklarım kafasını sürtüp kendini sevdiriyor. Kedime mama verirken mutlaka da ona koyuyorum ama içeri alamıyorum. O kapıyı yüzüne kapatıp içeri girmek beni mahvediyor. Apartmandaki görevli ben kapları koydukça atıyor çöpe. Yılmış durumdayım. O kadar cana yakın bir hayvan ki. Upuzun tüyleri var. Duman rengi ve beyaz karışık. Bir tarandı mı müthiş bir şey olur. Belki bir sahibi çıkar diye şansımı denemek istedim burada. İnşallah bulur bir ev bu yavrucak ve başta ben olmak üzere çok seviriniz. Bu arada dişi ve şişman duruyor. Hamile gibi düşünüyordum ama uzun süredir böyle. Belki de kendisi öyle şişmandır. Kestiremiyorum. Bunu belirtmek isterim. Şayet hamileyse ve doğurursa çok daha kötü olacağım. Zaten hayvanı apartmandakiler istemiyorlar bir de üstüne nereye gider ne yapar cadde kenarındaki apartmanda düşünmek istemiyorum.