Arkadaş sende de eğitim zaafiyeti var, duygusal zaafiyet var. Var kızı var :)
Tecrübe konuştu yani ben ne yapayım? Ölsün gitsin oh olsun mu deyim töbe töbeeee! :)
İnsan ilk defa sevdiğinin ölümüyle karşılaştığında zorlanıyor ama zamanla alışmaya mecbur kalıyor. Umarım ilki gerçekleşene kadar kendini hazırlarsın. Gerçekten zor, kötü, berbat, iğrenç, kahredici bir durum.
Ama gerçek :)
Elbette öyleler. Köpeklerin ömrü bize göre kısa olduğu için doymuyoruz, doyamıyoruz. Sıkıntı ölmeleri değil ölümlerine kendimizi alıştıramamamızdır zaten.
2 kere kollarımda can çekişirken avuçlarımda ruhunu tutmaya çalışırcasına bir köpeğin bedenini sıktığımı bilirim. Sevdiysen bir kere evlattan/insandan farksızdır. "oğlum" "kızım" "evlat" dediysen ölümü ölümdür. Canın ciğerin nasılsa o da öyledir. Onları kendimize itaate eğitirken kendimizi onların ölüme itaatlerine eğitmeyi unutuyoruz çoğu kez. Öyle işte. :)