Huzur Ve Mutluluk, Kocaeli (İzmit)
Kapısının önünde her zaman mama ve su bulunan o evin önünde buldum kendimi 2 ay önce. Birisi mi bıraktı,ben mi kayboldum bilmiyorum. Kutudan bir evim, önümde yaş mamam (kuru mamaya yeni yeni alışıyorum), Oyun arkadaşlarım ve beni çok seven çocuklar ve bazı büyükler vardı. 29 Ekim akşam üzeri ben o evin önünde yoktum. Merak etti beni besleyen kadın. Besleme sonrası eve dönerken bir arabanın altında fark etti beni, seslendi bana ama her zamanki gibi koşup gidemedim yanına.araba çarpmıştı ve arka ayaklarımın üzerine basamıyordum;tüylerim ıslak, kirli ve kötü kokuyordum. Arabanın altından zorla çıkarıldım ve kliniğe götürüldüm. Kalçamda kırık tespit edildi, ameliyat oldum. Sokakta yaşayanlar aralarında para toplamışlar. Bir kaç gün sonra klinikten çıkacağım,sağlığım yerinde (biraz solunum enfeksiyonum varmış,antibiyotik veriyorlar) ancak sokaktan çok korkuyorum. Bu defa şanslıydım, her zaman olabilmem çok zor.Üstelik önümüzde kışmış. Şans bir kez daha gülerde bir yuvam olur inşallah.Sevimli,oyuncu ve sıcakkanlıymışım birde.
