Sokakta Yaşama Şansım Yok..., Kocaeli (İzmit)

Sokakta yaşam mücadelesi vermeye çalışırken beni bir veteriner kliniğine getirdiler. Henüz 4 aylık olmama rağmen ön patimin birini kaybettim. Şimdi klinikte kafesin içinde yaşıyorum. Çok nazlı, ürkek,miyavlamaya bile çekinen güzel bir kızım.Küçücük kafesten kurtulup bana yuvasının ve kalbinin kapılarını açacak,kalbi iyilik ve sevgi dolu bir kedisever arıyorum.Engelli olmam yüzünden sokağa gidemem, klinikte uzun süre kalamam. Kum kabını kullanabiliyorum.Aşılarım yapıldı. Umutla bekliyorum.