Karlı bir günde henüz üniversite bi...

Karlı bir günde henüz üniversite birinci sınıfken barınakta bir sürü donmuş kardeşinin içinde tek yaşayan yavru olarak buldum onuÖlmüş gibiydi biraz ellerimle ısıtınca inlemesini duydum Aldım eve götürdüm gözleri bile açılmamıştıeldiveni biberon haline getirip günlerce besledim Gözleri açıldı benimle okula geldi O zamanlar da barınak gönüllüsüydüm ancak böyle bir sayfam yoktu Sahiplendirebileceğim birini bulamadım Elazığdan İzmire aileme getirdim ve Bizim Kestanemiz oldu Yıllardır bizimkilerle Kendimi bildim bileli gönüllüyüm lisede de öyleydim Eve ne bulduysa götüren çocuklardandım hep genç kız oldum yine öyle hala öyle Bazı şeyler hiç değişmiyor