O'Nu En Az Benim Kadar Sevecek Sahibini Arıyoruz.., İstanbul
Kırçıl'la 3,5 yıl önce tanıştım, o daha bebekken.. İşyerimiz Şile yolu üzerinde yol kenarındaydı ve bir kedi gelip bana kendini sevdirdi önce, ben de o içerisinde uyusun diye merdiven altına bir karton kutu bıraktım ona göstererek. Yemek bulmanın zor olduğu yol üzerindeki bu yerde meğer çocuklarına bakamıyormuş..Ertesi gün 2 bebek kedi vardı karton kutuda..Anneleri de birdaha görünmedi. Kedileri teyzemin kedi istemeyeceğini bile bile açlıktan ölmesinler, diye eve götürdüm. Canım teyzem kıyamadı ve peki ,dedi, sadece büyüyene kadar bizimle kalacaklardı.Biberonla 2-3 saatte bir süt vererek besledik sizin de yardımınızla.Sonra kardeşi öldü neyazıkki.Kırçılsa dirençli,güçlü kedim ; ona kardeşini kaybedince çok daha özenli baktık ,sizin de yardımınızla. Büyüdü; kocaman bir kedi oğlumuz olmuştu.Teyzem başta hiç istememesine rağmen çok sevdi ve vermeye kıyamadı, ancak bu yıl teyzemi kaybettim. Ben de evlendiğimden eşimin alerjisi nedeniyle eve alamıyorum Kırçıl'ı.Onu en az benim kadar sevecek , mutlu bir yuvası olsun istiyorum, 3,5 yaşında erkek, kısırlaştırılmış çok akıllı bir çocuktur. Arasıra onu görebileceğim yeni evini umutla bekliyoruz.
