Yaşamak İçin Direndi, İstanbul

Bu çocuğu ölmek üzereyken eve getirdim. Parazitten dudakları burnu bembeyazdı. O kadar kansız kalmıştı ki yerinden kalkamıyordu. Onun için çok umutsuzdum ama o yaşamak için çok çabaladı. 3 aylık bile yoktur diye tahmin ediyorum. Uzun ve çok yumuşak tüyleri var. İnanılmaz insancıl, kucaktan o kadar inmiyor ki beni bunaltıyor neredeyse :) Eve gelince büyük bir sevinçle miyavlayarak koşuşturuyor, mutfakta yemek hazırlarken ayağımın üstünde uyumayı becerebiliyor :) İki tane kedim olduğu için onu sahiplendirmek zorundayım. Yoksa muhtemelen onu vermeyi düşünmezdim. Umarım bu güzel çocuk için sevecen bir aile bulabilirim. Bana şans dileyin :)